دفتره گلیردیم
دفتره گلیردیم
سولماز محمدرضایی
دفتره گئدرکن یولدا اسکی بیر دوستومو گؤردوم. منیمله دفتره‌جن گلیب کؤنولسوز «بویور دفتره» دئدییمده ایچَری گیردی. منه ماراقلی اولمایان اسکی چاغلار و اورتاق آنیلاریمیزدان چوخ دانیشدی. اوخول چاغلاریندا چوخ یاخین ایدیک. اوخولدا هر آن بیرگه اولوردوق، ائوده ایسه زنگ آچیب، اوخولدان سونرا گونوموزو نئجه کئچیردیییمیزی دانیشاردیق. گونومو اونسوز کئچیرنمیردیم. اللرینی الیمه آلماقدان، اوموزـ اوموزا خیابان اوزوناسیندا آددیملاماقدان و اونونلا بوتون هر ایشی سئویردیم. آنجاق بیلیم یوردونا گئتدیکده آیریلدیق. هر کس اؤز یولونو توتوب گئتدی.
بو گئجه دوستلاریملا توپلانیب، چایلاشاجاقدیق. ساعات یئددی یاریم اولدو. دوستوم چوخ دانیشدیقدان سونرا سوسوب، منه باخیردی. یاواش‌ـ یاواش گون باتیردی. دفترین خیابانا ساری بؤیوک پنجره‌سیندن گون‌باتیمی‌نین نارینجی ایشیغی گؤزلریمه دوشوردو دئیین گؤزلریمی یومموشدوم. دوستوم: «گؤزلرینی نییه یوموبسان؟»
-گون گؤزومه دوشور.
– اولمییا حوصله‌وی قاتدیم؟
– یوخ جانیم بو نه سؤز! سن دانیش.
– دئییرسن ایندی بو نئجه چیخیب گئتمیر.
– بو گئجه بییاز ایشیم وار.
– بوردا قالاجایسان؟
– هه
– به قورخمورسان بوردا تک قالیرسان؟
– ندن قورخاجییام کی، قاپیلاری کیلیدلئییب پرده‌نی چکیرم. قاپی‌نین دا دوربینی وار.
دوستوم سانکی بیر سؤز دئمک ایسته‌ییر هئی سؤزو اوراـ بورا چکیردی. قونور فیرلانان صندلیمی پنجره‌یه طرف چکیب پرده‌نی چکدیم. پرده آراسیندان گون باتیمی‌نین ضعیف ایشغی اوزون‌سوو اوتاغا دوشوب، آزاجیق ایشیقلاندیریردی. یئنی‌جه ایشه باشلادیغیم اوچون دفتریم چوخ ساده ایدی. ایکینجی ال چؤهرایی کاناپه اوزون‌سوو سالونون بیر طرفینی دولدورموشدو. سالونون او بیری طرفینه آنام منه جئهیز آلدیغی آلتون رنگلی سیماوری بیر ماسا اوستونه قویوب، بؤیرونه آلتی ایستیکان دوزموشدوم. سالونون گرانیت دؤشه‌مه‌سی ایله ایچینه آرالی دوزولن ایکینجی ال وسایل‌لار هئچ بیری‌ـ بیرینه یاراشمیردی. هله بو گونه‌جن هئچ کیم حقوقی قونولارینا گؤره دفتریمه گلمه‌میشدی. صندلی‌نین اوستوندن دوروب پینچین خودونو چوخالتدیم.
دوستوم: «اوشودون؟» دئدی.
– گئجه‌لر بورانین هاواسی سویوق اولور.
– سن ده کی اوشوین‌سن! گولومسه‌یرک دئدی.
هاوا چوخ سویوموشدو. اوشوین اولسام دا سویوق هاوانی چوخ سئویردیم. دنه‌ـ دنه قار یاغماغا باشلاییردی. اؤزومو چوخ موتلو حسّ ائدرَک آددیملاریمی داها دا یئیینلتدیم. بوز شهره قار یاغیب آغ‌ـ‌آبپاق اولاجاغینا ثانیه‌لری ساییردیم. هر ایکیمیز ده بیر بیلیم یوردوندان چیخمیشدیق. بو شهردن چیخیب داها بیرگه اولا بیله‌جه‌ییک. یولون بوتونو اوزومه سازاق دَیه‌رک گؤزلریمی یوموب اونونلا بیرگه هارالارا گئدیب نئجه یاشادیغیمیزا دوشونوردوم. کوچه‌لرینین باشینا چاتمیشدیم. هئچ وقت منی ائولرینه دعوت ائتمزدی. هئچ اؤنملی ده دئییلدی. ایشیق دَیره‌یه دایانیر ساری بادی کاپشئنی‌نین بؤرکونو باشینا چکیب گؤزله‌ییردی. منی گؤرجه‌یین یاخینلاشیب قوجاقلاشدیق. بیری‌ـ بیریمیزی تبریک ائتدیکدن سونرا، دوستوم «سنه بی مهم خبریم وار» دئدی.
– دانشگاهدا دا با هم اولاجاغیمیزدان مهم؟!
– هه، یادوندا دئییردیم منه ائلچی گلیب؟
– هه یادیمدا.
– بیلیرسن کیمدی؟
– کیمدی؟
– فامیلیمیزده بیر اوغلان وار ایدی ها خوشوم گلیردی.
– من گؤرموشم؟
– هه مدرسه‌میز طرفینده لوازم‌التحریر توکانی اولان.
– اونون کی مننن خوشو گلیر.
– یوخ، همیشه بیزه باخاردی آما بیلمیردی هانسیمیزدان خوشو گلیر.
– سنی هاردان گلیب تاپیب؟
– فامیلیمیزدی، سنه دئمیشدیم کی.
– ایستیرسن اوننان ائوله‌نه‌سن؟
– ایستیرم دای دانشگاها گئتمییم.
– منی تک قویاجایسان؟
– بابام دئییر قَشَی اوغلاندی، دانشگاه زاد کارا گلمیر.
– …
– به نییه دینمیرسن؟
– اوندا من ده گئتمیرم دانشگاها.
بو سؤزو دئییب، سرتجه‌سینه اللریمی اللریندن آییراراق دؤنوب قاچماغا باشلادیم. گلدیییم یول هئچ قورتارمیردی. شهر چوخ بوز گؤرونوردو. آسفالت، آغاجلار، ماشینلار هر نه بوز ایدی. قار دنه‌لری یئره دوشوب، اریییردی. گؤزلریمین یاشی اوزومو اوشودوردو. ائوه یئتیشجه‌یین آتاما دئدیم بیلیم یوردونا گئتمه‌یه‌جه‌یم. آتام شاشقینجاسینا بیر آناما باخیب، بیر ده منه باخدی. اوتاغا گیریب هؤنکورـ هؤنکور آغلادیم. بیر هفته سونرا دوستوم نیشانلانمیشدی. من ایسه بیر آی سونرا بیر باشقا شهرده بیلیم یوردونا گئده جکدیم.
صندلی‌مین سول طرفینده چؤهرایی کاناپه ده یئرین راحاتلاییب ایکی اوشاقلا نئجه بوشاندیغینی ایضاح ائدیردی. منه باخیب نه‌سه سوروشدو. جاواب وئرمه‌دیم. «نییه بو قدر اوشویورم؟» دوشونَرک پنجره‌یه طرف باخدیم. یئنی‌دن دانیشماغا باشلامیشدی. پنجره باغلی ایدی. هاچانسا دوروب چیراغی یاندیرمیشدی. چیراغ آلتیندا داها آیدین گؤرونوردو. بو نئچه ایلده هئچ دَییشمه‌میشدی. یاسدان گلنلر کیمی قارا ساده پالتو گئییب قارا لئچک اؤرتموشدو. آزاجیق گؤزلرینین آلتی قارالیب رنگی سولموشدو. آنجاق اؤنجه‌لر کیمی یئنه گؤزل ایدی. اونا زیلله‌ندیییمی گؤردوکده سؤزونو دَییشیب گولومسه‌یَرک «سن نه ایش گؤروسن؟ اره گئدمیبسن هله؟» سوروشدو. «بو یاخینلاردا بلکه!» دئییب بیرجوت سئوگیلی قادینین نئجه بیر ایلیشگیسی اولا بیلر تصور ائدیردیم. ساعات ۸:۱۲ اولموشدو. پیلله‌دن سس گلیردی دئیین پیلله‌یه طرف گئتدیم. آددیم لارینین سسی گلن، آتام ایدی. سلاملاشیب «قیزیم قاپینی نییه آچیق قویوبسان؟» سورشدو. «دوستوم گلیب بابا» دئدیم. آتام یوخاری چیخیب هنده‌ورینه باخدی: «هانی به دوستون؟» سوروشدو. قارا گئییملی اسکی دوستومو آتاما گؤسترمک اوچون بوش چؤهرایی کاناپه یه باخدیم. هئچ کیم یوخ ایدی…